U heeft nog geen toestemming gegeven om noodzakelijke cookies te plaatsen. Accepteer de nodige cookies om deze content te zien.
Gedaan met asielshoppen
De minister benadrukt dat asielzoekers altijd in de opvang terechtkomen: “Asielzoekers – de mensen die effectief zeggen: ‘Ik ben op de vlucht en ik vraag hier internationale bescherming aan’ – die krijgen een plaats in de opvang in aanloop naar hun procedure.”
“De gezinnen met kinderen waar het nu over gaat, dat zijn mensen die al bescherming hebben gekregen in een andere lidstaat – vaak Griekenland. Zij maken heel bewust de keuze: ‘Nee, ik vind het niet genoeg in Griekenland. Ik wil betere sociale voorzieningen en ik reis door naar een land waar ik volgens mij meer kan krijgen.’ Asielshoppen, dus. Dan zeggen wij: ‘Sorry, maar je hebt al bescherming in een andere lidstaat. Wij geven geen opvang meer.’ En dat kan perfect volgens het Europese recht.”
Vrijwillige terugkeer als alternatief
De kritiek dat gezinnen hierdoor op straat belanden, is onterecht volgens Van Bossuyt:
“Zij hebben altijd de mogelijkheid om in te stappen in een traject van vrijwillige terugkeer naar het land waar ze bescherming hebben gekregen. Wij voorzien dan opvang en begeleiding in een specifiek terugkeercentrum. Dus twee keer maken ze een bewuste keuze om daar niet op in te gaan.”
“Wij hebben ervoor gekozen om het Europees Asiel- en Migratiepact al een jaar vroeger in te voeren, omdat wij gewoonweg overspoeld worden. We zitten met een gigantische instroom, en we willen die terug onder controle krijgen”, benadrukt Van Bossuyt.
Opvang kost een miljard
“Je kan dat toch niet uitleggen aan de bevolking dat wij één miljard euro aan opvang betalen”, zegt de minister. “Tien procent van onze opvang is bezet door mensen die elders al bescherming kregen. En slechts één op vier van de mensen die hier asiel aanvragen, krijgt effectief asiel. Dat toont dat er veel te veel mensen naar hier komen omdat ze een betere toekomst zoeken. Daar heb ik alle begrip voor, maar ons asielsysteem kan dat niet aan.”
Tot slot onderstreept Van Bossuyt dat het land al veel doet: “België doet meer dan zijn fair share. Wij zitten in de top vijf van het aantal asielaanvragen, terwijl we geen buitengrensland zijn. We hebben 36.000 opvangplaatsen. Vorig jaar waren er 40.000 aanvragen, waarvan bijna de helft door mensen die elders al bescherming hadden.”
