“De Europese Unie probeert de burger te overtuigen van haar bestaansreden met een waslijst aan zogenaamde gratis geschenken: treintickets, roaming, en nu wifi. Maar wanneer ze die ideetjes moet omzetten in concrete maatregelen, blijkt het toch allemaal niet zo simpel”, merkt Van Bossuyt op. “Denk maar aan de gratis roaming waarover nog steeds geen akkoord is gevonden. En die ironisch genoeg alle abonnementen net duurder zal  maken, zelfs als je nooit in het buitenland surft.”

Onbestaand probleem

Van Bossuyt vindt dat de Commissie middelen moet inzetten waar er nood aan is. Zo is er amper gebrek aan (gratis) wifi in de EU, en al helemaal niet in Vlaanderen. “De Commissie wil een onbestaand probleem oplossen. Kleine dorpen in Oost- en Centraal-Europa, die een beperkt wifiaanbod kennen, hebben eerder nood aan goede kabelverbindingen. Overigens zien we dat de private spelers, maar ook de lokale overheden, in veel gevallen zelf gratis wifi voorzien voor de burgers of toeristen. Is het dan werkelijk de taak van Europa om daarmee in concurrentie te treden?”